In memoriam Henny ter Weer

Wij hebben Henny ter Weer bij de Leidse Universitaire Schermvereniging (LUSV) leren kennen als schermleraar. Henny bracht zijn leerlingen de beginselen van het schermen zowel op floret als op degen en sabel bij met een aanstekelijk enthousiasme. De dames kregen in die tijd (rond 1978) natuurlijk alleen les op floret. De andere wapens waren mannenwapens. Iedereen begon op floret, ook de heren. De lessen begonnen met een warming up. Vervolgens werden we allemaal naast elkaar in stelling geplaatst en werden opdrachten gegeven die moesten worden uitgevoerd. Daarbij ging het om de combinatie van voetenwerk en handbewegingen. Vervolgens werden er in tweetallen schermacties uitgevoerd. Henny corrigeerde daar waar het kon. Hij werd nooit boos. Zijn ogen straalden altijd … maar hij kon daarbij goed aangeven wat er anders moest. De schermtechniek moest wel kloppen! Zijn enthousiaste aanmoedigingen zorgden ervoor dat je het als leerling ook echt goed wilde doen.

Henny ter Weer tijdens vaartocht

Henny ter Weer tijdens vaartocht

Hij leidde niet op tot wedstrijdschermer. Hij vond het belangrijker dat je schermen gewoon leuk vond. Toen we een vast wedstrijdgroepje hadden gevormd dat vaak naar de wedstrijden in Den Haag ging, kwam Henny altijd langs … en hij ondersteunde dan als coach. Ook vond hij dat een wedstrijdschermer eigen wapens moest hebben en zelf zijn wapens moest kunnen controleren en repareren. Dus gaf hij regelmatig aan geïnteresseerden les in het knutselen aan wapens. Van goede prestaties van zijn leerlingen genoot hij. Maar hij genoot nog meer van het feit dat zijn leerlingen zoveel plezier aan het schermen beleefden.  Voor en na de lessen kon Henny schitterend vertellen over schermen waarbij hij nooit pronkte met zijn in het verleden behaalde resultaten. Maar ook over de dingen die een ieder bezig houdt, zoals vakantie, kon hij met gevoel voor detail vertellen. Zijn bindende gaven droegen eraan bij dat onze schermgroep ook een keer een weekend met een boot op het IJsselmeer is gaan varen – met Henny uiteraard (zie foto). Bovendien zagen we elkaar ook op andere momenten. Spil was en bleef Henny. Ook na onze studententijd hebben we contact met Henny en zijn vrouw Nora onderhouden. Daarbij stond het vertellen over schermen en zijn overige belevenissen steeds centraal. Een genot om naar te luisteren. We zullen dat nooit vergeten.

Dankzij Henny zijn wij enthousiast geraakt voor het schermen en zijn dat gebleven; we zijn tot op de dag van vandaag bij schermactiviteiten betrokken. Henny, bedankt daarvoor.  We wensen Michiel en Inge sterkte met dit verlies.

Ineke Knape en George van Heerde



Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

This entry was posted on 27 augustus 2013 and is filed under medeling. Written by: . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.